آکادمی بسکتبال نهادی علمی و آموزشی برای کشف استعدادهای ورزشی

در ورزش حرفه ای، نمایش بالاترین حد توانایی هدف اصلی ورزشکاران می باشد و در نیل به این مهم مدیران، مربیان، کارشناسان علوم ورزشی، آکادمی ها و فدراسیون ها نقش اجتناب ناپذیری دارند. آکادمی های ورزشی مثل آکادمی بسکتبال کودکان جهت استعدادیابی و آموزش برای کودکان و نوجوانان مستعد سنین 6 تا 18 سال و پرورش استعدادها برای ساختن بازیکنان تمام عیار طبق آخرین قوانین و مقررات و علم روز آن رشته است. بررسی نحوه پیشرفت ورزش قهرمانی و حرفه ای در کشورهای توسعه یافته نشان می دهد رویکرد تربیت ورزشکاران نخبه از طریق توجه و سرمایه گذاری در سطوح پایه و توسعه آکادمی های تخصصی مانند آکادمی بسکتبال کودکان بوده است.

چشم انداز و رسالت آکادمی بسکتبال اروپا به حداکثر رساندن پتانسیل هر یک از ورزشکاران با رویکرد اخلاقی و با بهره گیری از نیروهای متخصص و استفاده از فناوری های نوین و مدرنترین و حرفه ای ترین آموزش ها به منظور رساندن ورزشکاران به بالاترین سطح عملکردی در بسکتبال بوده و از این طریق توانسته در 5 قاره حضور موفق داشته باشد.

آکادمی بسکتبال همیلتون استرالیا نیز اهداف راهبردی خود را برمبنای 5 مولفه؛ رشد : رشد و افزایش شرکت کنندگان و حفظ آنها؛ بازاریابی و ارتباطات: افزایش سطح آگاهی تمامی کمیته ها از اهمیت و ارزش بازاریابی و ارتباطات؛ تاسیسات و اماکن: ایجاد مکانی به عنوان خانه بسکتبال برای بسکتبال آموزان و کلاس بسکتبال برای بزرگسالان؛ توسعه سازمانی: فعال و توانمندسازی آکادمی؛ استعدادیابی و کشف استعدادهای درخشان: استعدادیابی و کمک به بسکتبال آموزان جهت رسیدن به بالاترین سطح تدوین کردند.

آکادمی بسکتبال مونت ورد آمریکا نیز با تدوین و اجرای برنامه های راهبردی خود موفق شده رتبه اول آکادمی های بسکتبال را به لحاظ داشتن برنامه های موفق در طول 5 سال (2011 – 2015) را کسب کند.

آکادمی بسکتبال به عنوان یک نهاد علمی وآموزشی در پی کشف و پرورش و به ظهور رساندن استعدادهای ورزشی هستند و فعالیت های آنها در سایه مدیریت و برنامه ریزی ورزشی مناسب در رشد و توسعه حرفه ای و علمی بسکتبال می تواند بسیار مفید و موثر باشد. آنچه که می تواند تحول و پیشرفت ورزش کشور را رقم بزند، توسعه مبتنی بر راهبرد می باشد.

برنامه راهبردی مدیران را وادار می کند تا به جای تمرکز صرف بر موضوع های کوتاه مدت، به بررسی مباحث سازمانی گسترده تر بپردازند، در واقع هدف از برنامه ریزی راهبردی، کمک به سازمانها برای کسب مزیت رقابتی است. ولی به دلیل عدم وجود یک برنامه راهبردی برای رده های پایه در بسکتبال کشورمان شاهد ضعف در نظام شناسایی و رشد افراد مستعد در تمام سطوح و ناقص بودن مسیر ترقی ورزش بسکتبال بوده ایم که ناشی از توجه به برنامه های کوتاه مدت و تمرکز مدیران و مربی خصوصی بسکتبال بر نقاط خاصی از محیط جغرافیایی کشور برای تامین بازیکنان است.

توسعه نیافتگی مراکز آکادمیک بسکتبال در ایران و عدم وجود کلاس بسکتبال برای بزرگسالان با کیفیت مطلوب جهت هدایت و پشتیبانی نظام گونه، قاعده مند و متکی به اصول علمی در مسیر رشد و توسعه این رشته و ایجاد هرم پلکانی ترقی در ابعاد مختلف بسکتبال چند سالی است که دغدغه ی فکری مدیران و محققین حوزه ورزش است.

به طور کلی بر اساس تحلیل های به عمل آمده برای آکادمی های فدراسیون بسکتبال بر مبنای مدل SWOT برنامه های زیر ارائه می گردد:

استراتژی های SO:

• استفاده ار مدیران ورزشی تحصیل کرده و مجرب با تحصیلات و پیشینه مرتبط

• توسعه همه جانبه ورزش بسکتبال و زیر شاخه های آن در بین دانش آموزان وآحاد جامعه و ایجاد محیط رقابتی سالم

• گنجاندن ضوابط مشخص جهت عقد قرار دادها و شهریه و کلیه امور مالی در آیین نامه آکادمی ها

• استفاده از جامعه معلمان تربیت بدنی و مربی خصوصی بسکتبال داوطلب برای شناسایی استعدادها

• برگزاری کلاس های فن آوری اطلاعات برای مسئولین آکادمی ها جهت آشنایی کاربردی با فن آوری های نوین

• فراهم کردن بستر حضور بخش خصوصی در احداث، حفظ و نگهداری اماکن و زیر ساخت های آکادمی ها

• توسعه و گسترش صنعت ساخت و تولید تجهیزات بسکتبال و لوازم جانبی در حد استاندارد های جهانی

استراتژی های :WO

• تشکیل شورای راهبردی متشکل از مدیران ورزشی، مربیان و کارشناسان خبره جهت تدوین اصولی و بنیادین اساسنامه و آیین نامه آکادمی ملی بسکتبال ایران از سوی فدراسیون

• طراحی نظام نظارت و ارزش یابی منظم برای آکادمی ها

• تاسیس دپارتمان آموزش برای ارتقاء و یکسان سازی دانش مربیان و داوران

• تقویت بخش بازاریابی جهت جذب حامیان و مشارکین مالی دولتی و خصوصی توسط آکادمی های بسکتبال

• تعریف چهار چوب مشخص برای جذب نیروهای کار آمد داخلی و خارجی برای آکادمی ها

• تخصیص بودجه مناسب برای توسعه و تجهیز بخش علمی – پژوهشی فن آوری اطلاعات

• تخصیص بودجه برای تکمیل طرح های نیمه کاره از سوی وزرات ورزش و جوانان

• حمایت سازمان اوقاف در واگذاری زمین های موقوفی برای احداث اماکن ورزشی

• حمایت از تولید کنندگان داخلی و نظارت بر کیفیت تولید توسط مسئولین ذی ربط

استراتژی های :ST

• تشکیل سازمان آکادمی ملی بسکتبال ایران در ساختار فدراسیون با مدیریت افراد مرتبط و متخصص.

• معرفی آکادمی ها به عنوان نهادی برای رشد و توسعه ی ابعاد شناختی، اجتماعی وحرکتی در جامعه

• تقویت قوانین حمایتی از سرمایه گذارن خصوصی در حوزه ورزش

• توسعه منابع انسانی به ویژه در بخش بانوان در حوزه آکادمی های بسکتبال

• تقویت و فعال سازی بخش رسانه در حوزه های وابسته به آکادمی ها

• برقراری ارتباط آکادمی ها با سایر نهادها جهت استفاده از منابع و امکانات ورزشی آنها

• نظارت و کنترل کیفی دقیق بر روی کالا های وارداتی

استراتژی های :WT

• توسعه نظام شایسته سالاری در بکارگیری مدیران آکادمی ها

• تشکیل کمیسیون های تخصصی در آکادمی ملی بسکتبال

• اطلاع رسانی درست و تشویق افراد برای جذب اقبال عمومی به آکادمی های بسکتبال

• تعریف حقوق و پاداش برای شاغلین در آکادمی ها

• وضع قوانین و مقررات حمایتی برای استفاده بهینه و پیگیری طرح های پیشنهادی و پایان نامه ها درجهت

• توفیق اهداف آکادمی ها

• استفاده بهینه از مهندسی جغرافیا در ساخت و اماکن ورزشی

• ورود فن آوری های نوین و مدرن مطابق با استاندارد های جهانی به عرصه تولیدات داخلی

در راستای راهبردهای مستخرج در تحقیق، عدم وجود اساس نامه و آیین نامه مدون برای آکادمی ها یکی از اساسی ترین ضعف ها شناسایی گردید که برای رفع آن لازم است در اولین گام فدراسیون بسکتبال به عنوان مرجع ذی صلاح اقدام به تشکیل شورای راهبردی متشکل از مدیران ورزشی، مربیان و کارشناسان خبره بسکتبال جهت تدوین اصولی و بنیادین اساسنامه و آیین نامه آکادمی بسکتبال نماید.

اجرای این برنامه بسیاری از موانع را برطرف خواهد ساخت. امید است در فدراسیون بسکتبال جمهوری اسلامی ایران با بهره گیری از نخبگان علمی بسکتبال ضمن مورد ملاحظه قراردادن مولفه های شناسایی شده در این تحقیق و با اجرای راهبردهای استخراج شده، آکادمی های بسکتبال به مرجع علمی، آموزشی و پرورشی این رشته در سراسر کشور تبدیل شوند.

منبع

هادیان، همتا؛ برومند؛ محمدرضا؛ امیرنژاد، سعید؛ نجفی، مسعود. (1394). برنامه راهبردی آکادمی های فدراسیون بسکتبال ایران. پژوهش نامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، 13(26): 171-194.